''ตุ๊กตาแฟลชไดร์ฟ'' ประโยชน์ร่วมสมัยขายลื่น *

งานฝีมือ งานประดิษฐ์ ถ้ามีการอัพเกรดเพิ่มฟังก์ชั่น ใส่ลูกเล่น ให้สินค้าเกิดเป็นรูปแบบใหม่ ๆ เป็นการเพิ่มทางเลือกให้กับลูกค้า จะสามารถดึงความสนใจจากลูกค้าให้มาสนใจชิ้นงานได้เพิ่มขึ้น อย่างงาน “ปั้นตุ๊กตาล้อเลียน” ของ ไชยวัฒน์ พิพัฒน์สิริวรกุล ที่ทำตุ๊กตาปั้นล้อเลียนให้เกิดเป็นสินค้าใหม่ที่สามารถนำไปใช้ให้เกิด ประโยชน์ได้มากกว่าแค่ตั้งโชว์ โดยการใส่ “แฟลชไดร์ฟ” เข้าไป ก็กลายเป็น ’ตุ๊กตาแฟลชไดร์ฟ“ เป็นอีกกรณีศึกษา ’ช่องทางทำกิน“ ...

 ไชยวัฒน์ พิพัฒน์สิริวรกุล เจ้าของผลงาน เล่าว่า เรียนจบมาทางด้านคอมพิวเตอร์ หลังจากที่จบออกมาก็ทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์ ทำอยู่ประมาณ 7 ปี และก็เข้าเรียนปริญญาโทด้วย คณะบริหารธุรกิจ สาขาผู้ประกอบการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี โดยในช่วงเวลาว่างก็ได้ไปเรียนการทำเรซิ่นและการปั้นที่โรงเรียนฝึกอาชีพ เพื่อจะมาทำเป็นอาชีพเสริม เพราะมีความรักความชอบทางด้านงานศิลปะมาตั้งแต่เด็กด้วย

ในช่วงที่เรียนปริญญาโท ก็ได้แรงขับเคลื่อนจากคำพูดของอาจารย์ และเพื่อที่จะทำตามความฝันของตัวเองที่ต้องการจะมีกิจการของตัวเอง จึงตัดสินใจออกจากงานประจำมาทำธุรกิจของตัวเอง โดยเริ่มจากงานหล่อแบบทั่วไป จนได้มาเจอเพื่อนและพี่ ๆ ที่รู้จักกัน ที่มีความสามารถทางด้านการปั้น จึงช่วยกันออกแบบและทำสินค้าเป็นงานปั้นออกมาจำหน่าย ภายใต้แบรนด์ “ตุ๊กตาปั้น” โดยงานจะมีเอกลักษณ์โดดเด่นด้วยการปั้นหน้าคนเป็นหลัก

“ช่วงแรก ๆ ลูกค้าก็ยังงงว่าตุ๊กตาปั้น ตุ๊กตาหน้าคนล้อเลียน เป็นอย่างไร ไม่เคยเห็น ประกอบกับราคาสูง และเพิ่งเริ่มทำผลงาน การปั้นก็ยังไม่เหมือนชัดเจนเท่าที่ควร จนกระทั่งมีการพัฒนาฝีมือการปั้น และเพิ่มอุปกรณ์ต่าง ๆ เข้าไปมากขึ้น จึงเป็นที่พึงพอใจโดนใจและเป็นที่ชื่นชอบของลูกค้ามากขึ้น”
ไชยวัฒน์บอกอีกว่า งานปั้นตุ๊กตาที่ทำเป็นงานแฮนด์เมด รับงานปั้นตุ๊กตาหน้าคนจากรูปภาพจริง ๆ โดยสามารถใช้เป็นของขวัญ เช่น วันเกิด, วันรับปริญญา, วันแต่งงาน, วาเลนไทน์ ฯลฯ งานปั้นจะทำด้วยดินญี่ปุ่น ซึ่งมีความเหนียวคงทน และมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว รวมถึงมีการใส่พร็อพต่าง ๆ เช่น กระถางต้นไม้, ม้านั่ง, รถ ฯลฯ ให้เข้ากับงานปั้นนั้น ๆ

การทำตุ๊กตานั้น ต้องให้ลูกค้าแจ้งมาว่าต้องการแบบไหน ใช้ในงานหรือเทศกาลอะไร แล้วทางร้านจะเสริมหรือแนะนำให้ลูกค้าอีกทีว่าควรจะออกมาในรูปแบบไหน อย่างไรก็ตาม การปั้นตุ๊กตาล้อเลียนขายนั้น ในการทำงานก็ต้องคำนึงถึงลูกค้าเป็นหลักว่าลูกค้าต้องการงานประเภทใด และอธิบายตัวงานให้ชัดเจนว่างานเป็นแนวล้อเลียนน่ารัก ๆ ไม่ได้ปั้นแบบหน้าเหมือน จะออกแนวน่ารัก โดยความเหมือนจะขึ้นอยู่กับเอกลักษณ์ของผู้เป็นแบบปั้น ซึ่งจะต้องมีการประเมินงานและส่งตัวอย่างให้ลูกค้าเข้าใจก่อนทุกครั้งที่จะ ทำการปั้น

สำหรับตุ๊กตาล้อเลียนที่เสริมแฟลชไดร์ฟสำหรับเก็บข้อมูลเข้าไป เป็นสินค้าอีกตัวหนึ่งที่ผลิตขึ้นมาเพื่อให้ตุ๊กตามีรูปแบบใหม่ ๆ ให้ลูกค้าเลือก และยังสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้

วัสดุอุปกรณ์ที่จำเป็นต้องใช้สำหรับทำงานปั้น หลัก ๆ ก็มี... ดินญี่ปุ่น, สีอะคริลิก, กาวร้อน หรือกาวตราช้าง สำหรับติดส่วนต่าง ๆ, ลวดสำหรับยึดแกน, ฐานสำหรับไว้ตั้งตุ๊กตา, โรล สำหรับกดทับดินให้เป็นแผ่นเรียบ ฯลฯ

ทุนเบื้องต้น สำหรับการซื้อดินมาทดลองปั้น และอุปกรณ์ต่าง ๆ อยู่ที่ประมาณ 5,000 บาท

ขั้นตอนการทำ “ตุ๊กตาแฟลชไดร์ฟ” ...เริ่มจากการนำรูปถ่ายของลูกค้าที่ส่งมาให้ มาดูเป็นแบบ หลังจากนั้นก็เริ่มปั้นโดยเริ่มจากการขึ้นรูปส่วนหัวก่อน โดยขึ้นรูปหน้าตามเอกลักษณ์รูปหน้าของคนที่เป็นแบบ เช่น จมูกโต, หน้าผากกว้าง, ผมเป็นเช่นไร เมื่อทำการปั้นส่วนหัวเรียบร้อยแล้ว ก็มาปั้นส่วนตัวของตุ๊กตา ซึ่งก็จะปั้นตามชุดที่ลูกค้าสั่ง ส่วนทางด้านล่างของตัวตุ๊กตานั้นจะทำช่องไว้สำหรับใส่แฟลชไดร์ฟ เมื่อปั้นส่วนตัวเสร็จก็นำแฟลชไดร์ฟใส่เข้าไปในช่องที่ทำไว้ ยึดติดให้แน่นด้วยกาว จากนั้นก็ทำฝาครอบปิดแฟลชไดร์ฟ ตกแต่งหน้าตา ลงสีตุ๊กตาตามลวดลายที่ออกแบบไว้ เป็นอันเสร็จ

ตุ๊กตาปั้นล้อเลียนเสริมแฟลชไดร์ฟ มีราคาเริ่มตั้งแต่ชิ้นละ 2,000 บาทขึ้นไป ซึ่งราคาจะขึ้นอยู่กับรูปแบบความยากง่ายของงานที่สั่งทำ ถ้ามีพร็อพเยอะราคาก็สูงขึ้น นอกจากนั้นไชยวัฒน์ยังทำตุ๊กตาโมเดล และงานหล่อแบบเป็นของพรีเมียมต่าง ๆ เช่น แม็กเน็ตติดตู้เย็น ตลอดจนงานขึ้นรูปตามที่ลูกค้าต้องการ โดยปัจจุบันไชยวัฒน์ไม่มีหน้าร้าน ใช้การขายผ่านเว็บไซต์ โดยเจ้าตัวบอกว่า การขายผ่านเว็บไซต์มีข้อดีคือลดต้นทุนค่าเช่าร้าน และลูกค้าติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมง
สนใจชิ้นงานตุ๊กตาปั้นที่มีแฟลชไดร์ฟ เก็บข้อมูล สามารถเข้าไปสอบถาม และดูรายละเอียด หรือดูตัวอย่างสินค้า ได้ที่เว็บไซต์ www.tuktapun.com เบอร์โทรศัพท์ 08-6588-8163 อีเมล basissoft@yahoo.com
บดินทร์ ศักดาเยี่ยงยงค์ รายงาน

Credit by..http://www.dailynews.co.th/article/384/180514

Read More...

เลือกดู สูตรทำขนมอาชีพเสริม สูตรทำอาหารอาชีพเสริม ร้านค้าเคลื่อนที่ไม่ง้อทำเล

เครื่องนับเหรียญ ไอเดียนายธนาคารตัวน้อย *

การจะนับเงินเหรียญจำนวนมาก ๆ ให้มีความถูกต้องและแม่นยำไม่ให้ขาดไม่ให้เกินภายในระยะเวลาอันรวดเร็ว ถือเป็นเรื่องที่ยากสำหรับเด็กชั้นประถมศึกษา เพราะการนับเงินเหรียญให้ครบถ้วนและถูกต้อง ที่มีความแตกต่างของขนาดตามมูลค่าของเงินนั้น ต้องใช้เวลาและสมาธิมากพอสมควร

แต่ที่โรงเรียนธนาคาร ของโรงเรียนอนุบาลอุตรดิตถ์ ภายใต้การสนับสนุนของธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร (ธ.ก.ส.) ที่มีนายธนาคารตัวน้อย ๆ ชั้นประถมศึกษาคอยให้บริการรับฝากถอนเงิน มีเงินหมุนเวียนในแต่ละวันเป็นหมื่น ๆ ปัจจุบันมียอดเงินฝากสูงถึง 6 ล้านบาท ซึ่งเด็ก ๆ ไม่มีหวั่นกับการนับเหรียญจำนวนมาก เพราะน้อง ๆ ได้คิดและประดิษฐ์เครื่องนับเหรียญมาเพื่อช่วยลดระยะเวลาในการนับ เพื่อป้องกันความผิดพลาด ทำให้การทำงานธนาคารเป็นเรื่องง่ายและสนุก แม้จะใช้เวลาสั้น ๆ เพียงแค่ 45 นาทีในช่วงพักกลางวันก็ตาม

ด้วยจำนวนนักเรียนที่มากถึง 3,265 คน กับเวลาที่จำกัด เพื่อให้โรงเรียนธนาคารเป็นไปด้วยความเรียบร้อย จึงได้นำเรื่องนี้เข้าหารือในสภานักเรียน โดยมีข้อสรุปว่า ให้นักเรียนชั้น ป.5-6 มาฝากเงินวันจันทร์ วันอังคารจะเป็นของน้อง ป.4 ส่วนวันพุธเป็นของน้อง ป.3 วันพฤหัสบดีเป็นของน้อง ป.2 และวันศุกร์จะเป็นของน้อง ป.1 การฝากเงินแต่ละครั้งต้องฝาก 10 บาทขึ้นไป เปิดบัญชีครั้งแรก 100 บาท ดอกเบี้ยร้อยละ 0.75 สตางค์ต่อปี และด้วยธนาคารเปิดเพียงแค่ 45 นาที ทำให้ในแต่ละวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว ยิ่งโดยเฉพาะมีน้อง ๆ ป.1 มาฝากเงินก็จะนำเงินเหรียญบาทมาฝากจำนวนมาก บางคนก็ทุบกระปุกออมสินนำเงินมาฝาก ทำให้การนับเงินที่เป็นเหรียญมีความยุ่งยาก ล่าช้า และบางครั้งก็เกิดความผิดพลาดนับผิด จำนวนเงินไม่ตรงกับยอด ทั้งยังเสียเวลาไปกับการนับอีกด้วย

“น้องนาย-เด็กชายศุภณัฐ มังคลาด” ผู้จัดการโรงเรียนธนาคารอนุบาลอุตรดิตถ์ ตัวแทนน้อง ๆ โรงเรียนอนุบาลอุตรดิตถ์ กล่าวว่า ด้วยเหตุผลดังกล่าวจึงทำให้มีแนวคิดประดิษฐ์เครื่องนับเหรียญขึ้น เพื่อประหยัดเวลา สะดวก และที่สำคัญต้องถูกต้องแม่นยำ ที่ผ่านมาแม้จะเกณฑ์นักเรียนจิตอาสาทั้งหมดที่มี รวมทั้งคุณครูที่ดูแลโรงเรียนธนาคารมาช่วยกันนับ ก็ยังกินเวลาเรียน และเวลาสอน เมื่อมีแนวคิดประดิษฐ์เครื่องนับเหรียญ ครูนงนุช สีสอ และ ครูธนธัช บุญคุ้ม ซึ่งดูแลโรงเรียนธนาคาร โรงเรียนอนุบาลอุตรดิตถ์ จึงได้นำแนวคิดไปปรึกษากับช่างไม้ของโรงเรียนเพื่อช่วยกันประดิษฐ์เครื่อง นับเหรียญขึ้น

สำหรับเครื่องนับเหรียญของน้อง ๆ โรงเรียนอนุบาลอุตรดิตถ์ เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านแบบง่าย ๆ โดยนำไม้สักมาตัดเป็นรูปทรงคล้ายพัด เซาะเป็นร่องตามยาวเท่าขนาดของเหรียญบาท เหรียญสองบาท เหรียญห้าบาท และเหรียญสิบบาท ทั้งความลึกและความกว้าง ส่วนขนาดนั้นแตกต่างกันออกไปตามจำนวนแถวที่เพิ่มขึ้น เมื่อนำมาใช้ก็จะรู้ได้ทันทีว่าทุกแถวเมื่อนำเหรียญวางลงไปคิดเป็นจำนวนเงิน เท่าไหร่

หลังจากนำมาทดลองใช้ ปรากฏว่าประสบความสำเร็จตั้งแต่วันแรกที่ใช้ เพราะเครื่องนับเงินดังกล่าวไม่เพียงช่วยประหยัดเวลา รวดเร็วแม่นยำ ถูกต้อง แต่ยังช่วยเสริมทักษะทางด้านการเรียนวิชาคณิตศาสตร์อีกด้วย

“โดยส่วนตัวแล้วผมเป็นคนที่ชอบวิชาคณิตศาสตร์ และอยากเรียนรู้วิชาชีพนักการธนาคารเพื่อเป็นพื้นฐานของการประกอบอาชีพใน อนาคต ผมรู้สึกว่าการนับเงินเหรียญช่วยฝึกความรอบคอบและช่วยเสริมทักษะทางด้าน คณิตศาสตร์ เพราะการทำงานที่เกี่ยวข้องกับเงินต้องมีความรับผิดชอบอย่างสูง”

น้องนาย ยังให้ทรรศนะว่า โรงเรียนธนาคารช่วยส่งเสริมวินัยการออมให้กับเด็กเป็นอย่างมาก การที่เราต้องเก็บเงินไว้ทุกวันเพี่อนำมาฝากทุกสัปดาห์ จะช่วยให้เรามีรากฐานการเงินมั่นคงในอนาคต ช่วยฝึกให้เราเรียนรู้ขั้นตอนตลอดจนกระบวนการในการฝากเงิน และสำหรับส่วนตัวน้องนายมีค่าใช้จ่ายเดือนละ 400 บาท ซึ่งเขาบอกว่าจะวางแผนการใช้เงินเป็นอย่างดี เพื่อจะได้มีเงินออม

ครูนงนุช สีสอ กล่าวว่า โรงเรียนธนาคารนอกจากจะช่วยฝึกให้เด็กมีนิสัยเรื่องการออมแล้ว ยังช่วยให้เด็กได้ฝึกความอดทน ความมีวินัย ความซื่อสัตย์ และความมีน้ำใจ นอกจากนั้นยังได้สร้างความภาคภูมิใจให้กับเด็กอีกด้วย

นี่เป็นตัวอย่างเล็ก ๆ ของไอเดียเด็กไทย ที่น่าส่งเสริมในวันเด็กปีนี้!!.

นภาพร พานิชชาติ

napapornp@dailyners.co.th

Credit by..http://www.dailynews.co.th/article/2567/177802

Read More...

เลือกดู สูตรทำขนมอาชีพเสริม สูตรทำอาหารอาชีพเสริม ร้านค้าเคลื่อนที่ไม่ง้อทำเล

‘เต่าเงิน-เต่าทอง’ ทำเงินจากของที่ระลึก *

 ทีม “ช่องทางทำกิน” เคยนำเสนอการทำงานประดิษฐ์ ของชำร่วย ของที่ระลึก ไปแล้วหลายแบบ และวันนี้ก็จะนำเสนออีกหนึ่งแบบ คือการทำ “เต่าเงิน-เต่าทอง” จากสบู่ โดย อ.พยุง ทองสุข  ประธานชมรมผู้สูงอายุทองสุข 5 เครือข่ายผู้สูงอายุจังหวัดปทุมธานี ซึ่งเป็นวิทยากรให้สำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็ก เยาวชน และผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ เป็นผู้ที่ให้ข้อมูลการทำของชำร่วยจากสบู่รูปแบบนี้...

 อ.พยุง บอกว่า เริ่มหัดทำงานประดิษฐ์มาตั้งแต่ พ.ศ.2546 โดยเริ่มที่งานดอกไม้ก่อน  แล้วค่อย ๆ เปลี่ยนทำอย่างอื่นด้วย สำหรับ “เต่าเงิน-เต่าทอง” ซึ่งเป็นการประดิษฐ์ที่เพิ่มค่าให้กับสบู่ ได้ไอเดียจากการออกงานต่างจังหวัดบ้าง รายการโทรทัศน์บ้าง หรืออ่านหนังสือบ้าง ซึ่งก็ใช้เวลาคิดทำนานพอสมควร เมื่อทำออกมาแล้วก็เป็นของชำร่วยที่ได้รับความนิยมอีกชนิดหนึ่ง โดยนิยมมอบให้ผู้ใหญ่ในโอกาสพิเศษต่าง ๆ อาทิ งานเกษียณอายุ วันเกิด หรือวันปีใหม่

                    
วัสดุ-อุปกรณ์ที่ใช้ในการทำ หลัก ๆ ก็มี สบู่หอม, หมุดเล็ก, กาว, ริบบิ้นเงิน-ทอง ประมาณ 10 เมตร, คัตเตอร์, ลวดเงิน-ลวดทอง

วิธีทำ ตัดสบู่เป็นก้อนสี่เหลี่ยม ขนาดกว้าง 3 ซม. ยาว  4.5 ซม. หนา 1.5 ซม.  เพื่อทำเป็นรูป “ตัวเต่า”  โดยเกลามุมทั้งสี่ของตัวเต่าให้มน ๆ เสร็จแล้วปักหมุดเล็กบริเวณหัวให้เป็นวงกลม ทั้งหมด 10 ตัว จากนั้นปักหมุดเล็กบริเวณรอบตัวเต่า ประมาณ  42 ตัว กะระยะห่างแต่ละตัวประมาณ 0.5 ซม.

ขั้นต่อไปก็ใช้หมุดเล็กประมาณ 6 ตัว ปักบริเวณตรงกลางหลังเต่าหรือกลางสบู่ ให้เป็นวงกลม สำหรับเป็น “หลัก” ในการโยงริบบิ้นกับหมุดเล็กที่ปักรอบตัวเต่า

วิธีการโยงคือ  ใช้หมุดเล็ก (ที่ปักบริเวณตรงกลางสบู่) อันใดอันหนึ่งปักปลายริบบิ้น แล้วโยงริบบิ้นไปพันกับหมุดเล็กอันใดอันหนึ่งตรงบริเวณหัวเต่า โดยหลัก 1 หลัก จะพันหมุดเล็ก 7 หมุด  ทำไปเรื่อย ๆ จนครบ 6 หลัก เสร็จแล้วก็พลิกสบู่อีกด้านขึ้นมา แล้วทำการโยงเหมือนที่กล่าวมา

ลำดับถัดมาเป็นการทำ “เชิงเต่า” ด้วยการพันริบบิ้นรอบหมุดเล็กที่ปักรอบตัวเต่า  วิธีการคือ ให้พันริบบิ้นรอบหมุดเล็กตัวใดตัวหนึ่ง และค่อย ๆ พันรอบหมุดเล็กตัวต่อไป ทำแบบนี้ 2 รอบ
ขั้นตอนต่อไปคือ การทำ “หลังเต่า” หรือเรียกว่า “กระเบื้อง” ด้วยการปักหมุดเล็กบนหลังเต่า 3 ชั้น ชั้นละ 4 ตัว ชั้นที่ 1 ปักชิดบริเวณเชิงเต่า โดยปักบริเวณตรงกลางด้านหัวเต่า 1 ตัว ตรงกลางด้านท้ายตัวเต่า 1 ตัว และตรงกลางของด้านข้างตัวเต่าแต่ละด้าน ด้านละ 1 ตัว  ชั้นที่ 2 เขยิบขึ้นมาสูงอีกนิด แล้วปักหมุดเล็กลงตรงบริเวณกึ่งกลางของหมุดเล็กของชั้นที่ 1 ส่วน ชั้นที่ 3 ปักหมุดเล็กให้ตรงกับชั้นที่ 2 แต่ขยับพื้นที่ที่จะปักให้ขึ้นมาสูงอีกนิด
วิธีการโยงริบบิ้น  หมุดเล็กชั้นที่ 1 และชั้นที่ 2 ให้ริบบิ้นโยงแบบ สลับฟันปลา ไปมา ให้รอบตัวเต่า ส่วนหมุดเล็กชั้นที่ 2 และชั้นที่ 3 ให้โยงริบบิ้นให้เป็นรูป สามเหลี่ยม

เมื่อเสร็จขั้นตอนต่าง ๆ ดังที่ว่ามาข้างต้น ก็ทำการตกแต่งตัวเต่าด้วยการใช้อัญมณีมงคลที่เป็นอัญมณีเทียม เช่น เพชร มุก ทับทิม หรือคริสตัล วางตกแต่งบนหลังเต่า

เสร็จแล้วจึงทำ “หัวเต่า” ด้วยการใช้ริบบิ้นพันบนเม็ดโฟมกลม ๆ (หรือจะใช้เกสรดอกบัวแทนก็ได้) แล้วติดลูกตา และติดลวดเล็กสำหรับเสียบเข้าไปในเนื้อสบู่ ส่วน “หางเต่า” ใช้กระดาษทิซชูแผ่นเล็ก ๆ ม้วนเป็นเส้นยาวประมาณ 1 ซม. ใช้ริบบิ้นพันทับอีกที แล้วติดลวดเล็ก ขณะที่ “ขาเต่า” ทั้ง 4 ขา  ใช้ลวดเล็กทำ ดัดเป็นฝ่าเท้า พันทับด้วยริบบิ้น เสร็จแล้วนำแต่ละส่วนไปเสียบตามตัวเต่าให้เรียบร้อย เป็นอันเสร็จขั้นตอนการทำทั้งหมด

“เต่าเงิน-เต่าทอง” งานประดิษฐ์ ของชำร่วย ของที่ระลึก จากสบู่หอม รูปแบบนี้ ขายพร้อมตู้กระจกในราคาคู่ละ 350 บาท โดยมีต้นทุนชุดละประมาณ 200 บาท
                   
ใครสนใจงานประดิษฐ์ “เต่าเงิน-เต่าทอง” ต้องการติดต่อ  อ.พยุง ทองสุข  ประธานชมรมผู้สูงอายุทองสุข 5 เครือข่ายผู้สูงอายุจังหวัดปทุมธานี ผู้ให้ข้อมูล “ช่องทางทำกิน” รูปแบบนี้ ก็ติดต่อได้ที่ เลขที่ 48 หมู่ 2 ต.คูคต อ.ลำลูกกา จ.ปทุมธานี หมายเลขโทรศัพท์ 08-3037-5189 และ 08-6407-0377.

สุภารัตน์ ยอดศิริวิชัยกุล
แสงจันทร์ สนั่นเอื้อ

Credit by..http://www.dailynews.co.th/article/384/177785

Read More...

เลือกดู สูตรทำขนมอาชีพเสริม สูตรทำอาหารอาชีพเสริม ร้านค้าเคลื่อนที่ไม่ง้อทำเล

เสื้อเชิ้ตคู่รัก ขายคู่ 'ทำเงินทวีคูณ' *

เสื้อเชิ้ตคู่รักที่ทำออกมาจะเน้นเรื่อง ของการแสดงความรักที่มีต่อกัน ไม่ว่าจะกับแฟน หรือกับครอบครัว จึงตั้งชื่อแบรนด์ว่า Alyssa ที่ในภาษากรีกแปลว่า “ผู้เป็นที่รัก” 

สินค้า แบบ “ขายเป็นคู่” เป็นอีกหนึ่งไอเดียที่น่าสนใจ อย่างเช่น “เสื้อคู่รัก” ซึ่งมีมาระยะหนึ่งแล้ว โดยส่วนใหญ่มักจะเป็นเสื้อยืด แต่บางร้านก็ผลิต ’เสื้อเชิ้ตคู่รัก“ ออกจำหน่าย โดยนำความเป็นคู่มาชูเป็นจุดขาย ดึงดูดลูกค้ากลุ่มคู่รักทั้งหลาย เป็นสินค้าที่ขายได้ทั้งปี ช่วงเทศกาลวาเลนไทน์ยิ่งขายดี เป็นอีกกรณีศึกษา ’ช่องทางทำกิน“ ...

ตุ้น-นริชพันธ์ เป็นผลดี และ เดือน-ศิรินทิพย์ บรรจงศิริ เจ้าของธุรกิจเสื้อเชิ้ตคู่รัก ร้าน “อาลิสสา-Alyssa” เล่าว่า เสื้อเชิ้ตคู่รักที่ทำออกมาจะเน้นเรื่องของการแสดงความรักที่มีต่อกัน ไม่ว่าจะกับแฟน หรือกับครอบครัว จึงตั้งชื่อแบรนด์ว่า Alyssa ที่ในภาษากรีกแปลว่า “ผู้เป็นที่รัก”

ความเป็นมาของธุรกิจเสื้อเชิ้ตคู่รักนั้น ทั้งคู่เล่าว่า เมื่อประมาณ 2 ปีก่อน ตอนกำลังจะแต่งงานกัน ก่อนแต่งงานต้องมีการถ่ายรูปแต่งงานเพื่อใช้ในงาน ก็คิดกันว่าจะใส่เสื้อคู่ถ่ายให้เป็นคอนเซปต์แสดงถึงความเป็นคู่รักกัน ซึ่งตอนนั้นเสื้อคู่มีแต่แบบที่เป็นเสื้อยืด เสื้อโปโล แต่อยากจะหาอะไรที่ดูแตกต่างจากเดิม พอดีแม่เป็นช่างตัดเย็บเสื้อผ้า จึงออกแบบเสื้อคู่ที่เป็นเสื้อเชิ้ตแล้วให้แม่ตัดเย็บให้ ปรากฏว่าเสื้อเชิ้ตคู่รักที่ทำได้รับความสนใจมาก ทุกคนที่มาร่วมงานส่วนใหญ่ก็ถามว่าเสื้อคู่นี่ซื้อมาจากที่ไหน ไม่เคยเห็น แปลก น่ารักดี เมื่อเห็นว่าหลายคนสนใจจึงเกิดไอเดียที่จะทำเป็นธุรกิจ

ที่ทำเสื้อเชิ้ตคู่รักออกมาจำหน่าย เพราะมองว่าเสื้อเชิ้ตคู่รักเป็นสินค้าที่ยังไม่ค่อยมีคนทำ เพราะเสื้อคู่รักที่มีอยู่ในตลาดส่วนใหญ่เป็นเสื้อยืดหรือเสื้อโปโล ก็จะเป็นการเพิ่มทางเลือกให้กับผู้บริโภคในความเป็นเสื้อเชิ้ต ที่มีความแตกต่างจากตลาดเสื้อคู่แบบเดิม สำหรับลูกค้ากลุ่มที่ไม่ชอบใส่เสื้อยืดหรือเสื้อโปโล หรือลูกค้าที่ต้องการความแปลกใหม่

“เราทำตั้งแต่ขั้นตอนการออกแบบ ตัดเย็บเอง ทำให้สามารถตอบสนองลูกค้าในเรื่องของขนาด ซึ่งบางคนที่ไซซ์ใหญ่หรือเล็กเป็นพิเศษเราก็สามารถตัดเย็บให้ลูกค้าได้ โดยปกติเสื้อแนวเสื้อคู่จะมีไซซ์เป็นมาตรฐาน เช่น M, L, XL ถ้าลูกค้าตัวใหญ่หรือเล็กกว่าไซซ์มาตรฐาน ก็จะไม่พอดี เราก็ตอบโจทย์ตรงนี้ได้ เราทำธุรกิจเสื้อเชิ้ตคู่รักมาประมาณ 2 ปี ปัจจุบันลูกค้าส่วนใหญ่จะรู้ว่าเสื้อเชิ้ตคู่ของเราสามารถสั่งตัดได้ตามไซซ์ ที่ต้องการ กระแสตอบรับก็ค่อนข้างดี ทั้งแบบเสื้อคู่ และเสื้อครอบครัว มีลูกค้าสั่งตลอดทั้งปี ยิ่งช่วงเทศกาล เช่น วาเลนไทน์ สงกรานต์ ปีใหม่ ออร์เดอร์ก็จะเพิ่มขึ้น”

เจ้าของธุรกิจนี้บอกต่อไปว่า กลุ่มลูกค้า ก็จะเป็นลูกค้าที่ต้องการนำเสื้อคู่ไปใส่ถ่ายรูปงานแต่ง หรือใส่ไปเที่ยว หรือใส่เป็นครอบครัว เน้นตลาดคนทำงานออฟฟิศ แม่บ้าน และลูกค้าอีกกลุ่มคือ กลุ่มลูกค้าที่สั่งตัดเย็บพิเศษตามไซซ์พิเศษ ซึ่งลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิง การออกแบบก็จะเน้นเทรนด์แฟชั่นใหม่ ๆ สินค้าทุกชิ้นจะออกแบบและตัดเย็บเอง เพื่อให้สามารถควบคุมคุณภาพสินค้าได้ เวลาออกแบบก็จะคำนึงถึงเรื่องของการสวมใส่กันเป็นคู่ หรือใส่กันเป็นครอบครัว แบบหรือลวดลาย รวมทั้งสีสัน ต้องให้ดูลงตัว ดูดี ใส่แล้วดูน่ารัก สามารถใส่ได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิง รวมทั้งเด็กและผู้ใหญ่

“การทำธุรกิจนี้ควรมีพื้นฐานเทรนด์แฟชั่น ยิ่งรู้เรื่องการออกแบบตัดเย็บด้วยยิ่งส่งผลดีในการสร้างแบบใหม่ ๆ ข้อควรระวังในการทำธุรกิจเสื้อคู่รักคือสินค้าเสื้อผ้าแฟชั่นทั่วไปจะขายได้ เร็วกว่า เพราะเสื้อคู่รักมักจะใส่ในโอกาสพิเศษ เช่น ไปเที่ยว รายได้อาจจะเข้ามาช้า แต่ในทางตรงข้ามเราสามารถสร้างกำไรได้มากกว่าเนื่องจากคู่แข่งขันน้อย”

วัสดุอุปกรณ์ในการทำ หลัก ๆ ก็มี...จักรเย็บผ้า, ผ้าคอตตอน, อุปกรณ์สำหรับออกแบบเสื้อ พวกกระดาษ ดินสอ กรรไกร เป็นต้น ขั้นตอนการผลิตเริ่มจาก...คัดเลือกสีและลายผ้าตามต้องการ ออกแบบเสื้อ หลังจากที่ออกแบบเสื้อเสร็จแล้วก็นำมาสร้างชิ้นงานตัวอย่างเสื้อ โดยการทำเป็นแพตเทิร์น ขึ้นมา ทำการปรับปรุงแก้ไขให้เรียบร้อย และเมื่อปรับปรุงแก้ไขเสร็จก็การลอกแบบเป็นแพตเทิร์น ออกมา เมื่อได้แพตเทิร์นที่สมบูรณ์มาก็นำไปลอกแบบลงบนผ้าที่ต้องการ ตัดผ้าตามแพตเทิร์น จากนั้นก็ไปถึงกระบวนการขั้นตอนการเย็บประกอบให้เป็นเสื้อ เย็บกระดุม ติดอุปกรณ์ตกแต่งตามแบบ หลังจากที่เย็บเสร็จแล้วก็ทำการตรวจสอบคุณภาพของเสื้อ ก่อนที่จะทำการแพ็กใส่ซองพลาสติก เพื่อจำหน่าย

สำหรับการลงทุนทำธุรกิจเสื้อเชิ้ตคู่รัก เริ่มต้นประมาณ 100,000-150,000 บาท เป็นค่าผ้าที่เป็นวัสดุหลัก ประมาณ 60% ค่าอุปกรณ์การตัดเย็บ เช่น จักรเย็บผ้า โต๊ะตัดผ้า ประมาณ 30% และเป็นค่าใช้จ่ายย่อยประมาณ 10%

ราคา “เสื้อเชิ้ตคู่รัก” อยู่ที่ 598 - 1,018 บาท/คู่ (ชาย-หญิง) ถ้าเป็นราคาเสื้อเชิ้ตครอบครัว (พ่อ-แม่-ลูก) อยู่ที่ 918 – 1,258 บาท/เซต ทั้งนี้ ราคาจะขึ้นกับความยากง่ายในแต่ละแบบ โดยมีต้นทุนวัสดุประมาณ 50% ของราคา

สนใจ ’เสื้อเชิ้ตคู่รัก“ หรือเสื้อครอบครัว ของร้านอาลิสสา (Alyssa Lovercouple) สามารถเข้าไปดูเพิ่มเติมได้ที่เว็บไซต์ www.ladysquare.com/sirintip/ หรือ http://www.facebook.com/pages/เสื้อคู่รัก-อาลิสสาต้องการสั่งออร์เดอร์ หรือสอบถาม ก็ติดต่อได้ที่ โทร. 08-9601-5775, 08-9748-4806, อีเมล Alyssa_lovercouple@hotmail.com
บดินทร์ ศักดาเยี่ยงยงค์ รายงาน

Credit by..http://www.dailynews.co.th/article/384/177529

Read More...

เลือกดู สูตรทำขนมอาชีพเสริม สูตรทำอาหารอาชีพเสริม ร้านค้าเคลื่อนที่ไม่ง้อทำเล

เปิดร้านออนไลน์ เทรนด์"ทำเงิน"รับเออีซี *

หลายธุรกิจ-หลายผู้ประกอบการ เริ่มหันมาเลือกใช้ “อินเทอร์เน็ต” เป็นช่องทางทำเงินกันเพิ่มขึ้น ส่วนหนึ่งเกิดจากเทคโนโลยีที่พัฒนาขึ้น การใช้งานอินเทอร์เน็ตไม่ได้จำกัดอยู่เฉพาะคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะกับโน้ตบุ๊ก เท่านั้น หากแต่ยุคนี้ผู้ใช้งานในกลุ่มสมาร์ทโฟนกับแท็บเล็ตก็มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นต่อ เนื่อง บรรดาผู้ประกอบการจึงสนใจช่องทางจำหน่ายสินค้าผ่านอินเทอร์เน็ต และ “โซเชียลเน็ตเวิร์ก” เครือข่ายสังคมออนไลน์ กันมากขึ้นเรื่อย ๆจนกล่าวได้ว่า “ร้านออนไลน์” ได้กลายเป็น “เทรนด์ค้าขายสินค้า-เทรนด์การให้บริการ” สำหรับธุรกิจยุคใหม่ ที่คนทำอาชีพไม่ควรจะมองข้าม...

ในรอบปี 2555 ที่ผ่านมา ทีม “ช่องทางทำกิน” ก็นำเสนอกรณีศึกษาผู้ผลิตหลายรายที่หันมาสนใจและใส่ใจการขายผ่านช่องทางนี้ ทั้งแบบเปิดร้านออนไลน์บนเว็บไซต์ เปิดขายเฉพาะใน
เฟซบุ๊ก-โซเชียลเน็ตเวิร์ก หรือใช้ทั้ง 2 ช่องทางไปพร้อม ๆ กัน จนสร้างชื่อสินค้าให้เป็นที่รู้จักได้อย่างน่าสนใจ ดังเช่นที่จะนำมาประมวลเป็นตัวอย่างกันในวันนี้...

“ตัวหนีบไม้การ์ตูน” ของ พงศ์พิชา ชาตเสรีย์ รายนี้ใช้ทั้งเว็บไซต์กับเฟซบุ๊กเพื่อจำหน่ายสินค้า โชว์ผลงาน และติดต่อสื่อสารกับลูกค้า ในชื่อ www.coolclamp.ibuy.co.th และ www.facebook.com/Cool-Clamp, “งานผ้าสักหลาด” ของ อรทัย ดานาดแก้ว เด็กสาวที่ผลิตชิ้นงานกระจุกกระจิกขายได้ตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ เธอมีเว็บไซต์ส่วนตัวชื่อ http://lovelybunny.welove shopping.com เป็นช่องทางขายเสริมเพิ่มจากการตระเวนขาย, “กระดุม-ต่างหูผ้าทำมือ” ของหนุ่มใหญ่ การัณยภาส ทวีสุข รายนี้หันมาทุ่มเทผลิตชิ้นงานจากผ้าลวดลายสดใส ขายผ่านร้านค้าออนไลน์เป็นหลัก คือที่ www.facebook.com/nokllamer และ www.yeshandmade.lnwshop.com ซึ่งช่วยลดค่าใช้จ่ายเรื่องร้านได้มาก

นอกจากจะใช้การจำหน่ายสินค้าผ่าน “ร้านออนไลน์เป็นหน้าร้าน” เป็นอาชีพหลักแล้ว กับรูปแบบร้านออนไลน์นี้ก็ยังมีผู้ผลิตหลายรายอาศัยเป็นช่องทางในการทำเป็น อาชีพเสริม-เพิ่มรายได้ ซึ่งก็ทำได้โดย “ไม่ต้องใช้ทุนสูง”

ยกตัวอย่าง “ที่คล้องประตู” ดีไซน์เก๋ ๆ ของ จารุวรรณ อินจันทร์-ศักดิ์นรินทร์ เรืองโรจน์วรไชย นักออกแบบกราฟิก รายนี้ใช้เวลาว่างจากงานประจำผลิตสินค้าขายผ่านเว็บไซต์ http://jikong.bigshopping.com, “ที่หุ้มแก้วน้ำ” ของ ภัทรพล เรืองศรี-รัชนก พุมมา สองหนุ่มสาวพนักงานออฟฟิศ ทำงานประจำทั้งคู่ แต่ก็ทำเงินเสริมได้อีกจากการเลือกใช้การจำหน่ายสินค้าผ่านเว็บไซต์ www.mindmoody.com, “ตุ๊กตาหมีอัดเสียง” ของ หทัยชนก สมมิตร กรณีศึกษารายนี้ก็ใช้เฟซบุ๊กชื่อ www.facebook.com/IamAbear2012 เป็นช่องทางในการติดต่อกับลูกค้า

สินค้าประเภทเสื้อผ้า ก็นับว่าถูกโฉลกกับ “ร้านออนไลน์” ไม่น้อยเลย อย่างธุรกิจจำหน่าย “เสื้อผ้าบิ๊กไซซ์” ของ เจมส์-อภิณุ วิริยกอบกุล ในรูปแบบร้านค้าออนไลน์ ในอินเทอร์เน็ต ทางเว็บไซต์ www.fattyshop.com นี่ก็เป็นอีกกรณีที่น่าสนใจมาก ซึ่งเจ้าของธุรกิจนี้มองได้ขาด สามารถตอบสนองความต้องการของคนที่มีไซซ์บิ๊ก ๆ ได้อย่างลงตัว

“รับจัดงานทำบุญ” บริการประเภทนี้ก็สามารถจะใช้โซเชียลเน็ตเวิร์กเป็นช่องทางหาลูกค้า-สื่อสาร กับลูกค้าได้ อย่าง ชลธิชา พร้อมพิพัฒนา ที่เผยแพร่งานบริการประเภทนี้ผ่าน www.facebook.com/pages/Thumboon เป็นต้น

แม้แต่การขาย “อาหาร-ขนม” ก็มีหลายรายที่เปิดร้านออนไลน์เพื่อเพิ่มช่องทางขาย อาทิ “ขนมอิตาเลี่ยนสไตล์ญี่ปุ่น” ของ กมลรัตน์ ภาสวร ที่ใช้เฟซบุ๊ก www.facebook.com/cuppujung เสริมการขาย, “ขนมจีบไทยรูปตัวนก” ของ เนาวรัตน์ เจาวัฒนา ใช้ทั้งเฟซบุ๊ก www.facebook.com/12SiS-Catering และเว็บไซต์ www.twelvesis.com เป็นต้น

ทั้งนี้ ปัจจัยที่ทำให้การจำหน่ายสินค้าผ่าน “ร้านออนไลน์” ทั้งการใช้เว็บไซต์ และเฟซบุ๊ก เป็นที่นิยม น่าจะเกิดจาก “ต้นทุนต่ำ-ลงทุนไม่มาก” อีกทั้งหลายรายยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นธุรกิจ หรือทำเพื่อเป็นอาชีพเสริม มีกำลังการผลิตไม่มาก จึงอาจไม่พร้อมที่จะต้องลงทุนมาก ๆ ในการเปิดร้านขายถาวร จึงเลือกช่องทางจำหน่ายรูปแบบนี้ อย่างไรก็ตาม ที่ทำเป็นธุรกิจจริงจังแล้วแต่ก็ยังใช้ช่องทางนี้ก็มีไม่น้อย ซึ่งช่องทางนี้มีหัวใจสำคัญคือ ต้อง “ซื่อสัตย์-ตรงต่อเวลา” กับลูกค้า

ร้านออนไลน์ ไม่ใช่ว่าจะขาย-ซื้อกันได้ในตลาดสินค้าในประเทศเท่านั้น แต่ยังรวมถึงต่างประเทศด้วย และในอนาคตอันใกล้ เมื่อ “ตลาดเออีซี (AEC)” หรือประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน เปิดขึ้นในปี 2558 การค้าขายสินค้ากับต่างประเทศ กับประเทศเพื่อนบ้าน เทรนด์ค้าขายด้วย “ร้านออนไลน์” ก็น่าจะสำคัญมากขึ้น ซึ่งหากผู้ประกอบการปรับตัวปรับรูปแบบร้านออนไลน์ เช่น มีภาษาอังกฤษ หรือ จัดทำเป็น 2 ภาษา ก็จะยิ่งช่วยเพิ่มโอกาสการขายมากยิ่งขึ้น

“จะถูกขยายหรือสร้างมูลค่าได้แค่ไหน ขึ้นกับกระแส และการสร้างสรรค์ หมายความว่า ขึ้นอยู่กับว่าใครจะนำไปใช้งานได้ดี หรือส่งผลได้มากน้อยแค่ไหนต่อกิจกรรมหรือวัตถุประสงค์ที่ต้องการ” นี่เป็นการระบุของ ดร.พจน์ ใจชาญสุขกิจ เจ้าของเว็บไซต์ www.drphot.com นักสื่อสารเชิงกลยุทธ์ชื่อดัง ที่เคยสะท้อนผ่าน “เดลินิวส์” ไว้ กับเรื่องเทคโนโลยีที่ก้าวหน้าและรวดเร็วขึ้น โซเชียลเน็ตเวิร์กมีอิทธิพลกับผู้คนมากขึ้น ซึ่งก็ทำให้ “ตลาดเติบโตมากขึ้น” ด้วย

....เหล่านี้ก็เป็นบางส่วน เป็นตัวอย่างของธุรกิจยุคใหม่ ที่ “อยู่ในกระแส-อยู่ในเทรนด์” การทำธุรกิจด้วยช่องทาง “ร้านออนไลน์” พร้อมด้วยมุมมองผู้สันทัดกรณีที่น่าคิด ที่ทีม “ช่องทางทำกิน” ประมวลมาให้ลองพิจารณากัน

ช่องทางแบบนี้...นับวันจะยิ่งน่าสนใจนะ!!!.

Credit by..http://www.dailynews.co.th/article/384/176378

Read More...

เลือกดู สูตรทำขนมอาชีพเสริม สูตรทำอาหารอาชีพเสริม ร้านค้าเคลื่อนที่ไม่ง้อทำเล