ด้วยความช่างสังเกต เมื่อครั้งเดินผ่านร้านขายข้าวมันไก่ ข้าวหมูแดง แล้วพบว่า อาหารที่โชว์ในตู้กระจกนั้น ช่างดูไม่น่ารับประทาน อีกทั้งเมื่ออาหารถูกแขวนไว้นาน ๆ สียังดูไม่สด จึงทำให้ “เปี๊ยก” ปิ๊งไอเดียนำความรู้และประสบการณ์ด้านศิลปะที่สะสมตั้งแต่สมัยเรียนมาประยุกต์เพื่อเป็นช่องทางทำมาหากิน ด้วยการนำเรซิ่น มาเนรมิตให้กลายเป็น “โมเดลอาหารปลอม” ซึ่งเมื่อจัดวางดูแล้วหน้าตาและสีสัน แยกไม่ออกว่าเป็นของปลอมเลย จึงชวนชิมยิ่งนัก
เปี๊ยกเท้าความว่า “ผมชื่นชอบงานศิลป์มาตั้งแต่เด็ก จึงทำให้เลือกศึกษาในด้านศิลปะมาตลอด ตั้งแต่ชั้นมัธยม จนถึงชั้นปวช. ก็เลือกศึกษาที่ โรงเรียนศิลปะธนบุรี จากนั้นเข้าศึกษาต่อที่ โรงเรียนเพาะช่าง ในระดับชั้น ปวส.” และในระหว่างเรียน เปี๊ยกไม่หยุดนิ่ง เดินหน้าหาประสบการณ์ และความรู้เพิ่มเติมให้กับตนเอง ด้วยการฝึกงานกับรุ่นพี่ และช่วยงานอาจารย์ในบางครั้งบางคราว เพราะเปี๊ยกมองว่า การศึกษาในชั้นเรียนอย่างเดียวไม่เพียงพอ
จากนั้นเมื่อเรียนจบ เปี๊ยกได้เริ่มทดลองทำโมเดลอาหารปลอมด้วยเรซิ่นเมื่อเขาสังเกตเห็นร้านข้าวมันไก่ ข้าวหมูแดง หรือข้าวขาหมู บางครั้งอาหารที่แขวนโชว์ในตู้กระจกเหลือน้อยดูไม่น่ากิน ทำให้ลูกค้าไม่เข้าร้าน หรือแขวนของจริงไว้นาน ๆ ทำให้สีไม่สด และเสียไป “จึงน่าจะมีของปลอมมาโชว์แทนของจริง เพื่อช่วยให้พ่อค้า-แม่ค้า มีอาหารโชว์หน้าร้านได้ตลอด อีกทั้งยังดูสดสะอาด น่ากินตลอดเวลาอีกด้วย”เปี๊ยกบอกกับตัวเอง และเริ่มลงมือทำโมเดลอาหารปลอมชิ้นแรกทันที
สำหรับขั้นตอนของการจัดทำนั้น เริ่มด้วยการ หาต้นแบบ จากนั้นจึง กั้นพิมพ์ ถอดพิมพ์ หล่อ ปะโป๊ ทำสี เคลือบสี โดยใช้วัสดุเนื้อเรซิ่น ที่มีคุณสมบัติ เก็บรายละเอียดงานได้ดี มีความเหนียวยืดหยุ่น และทนทาน ทั้งนี้ในแต่ละขั้นตอน จะต้องใส่ใจลงไปในงานด้วย โดยเปี๊ยกเล่าว่า “ในการทำโมเดลอาหารปลอม ต้องใช้องค์ประกอบทั้งศาสตร์และศิลป์ ทั้งความรู้ ความสามารถ ช่างสังเกต มีจินตนาการ และที่สำคัญคือไอเดีย”
การสร้างสรรค์โมเดลอาหารปลอมนั้น นอกจากจะทำอาหารปลอมทำให้เหมือนของจริง ยังไม่เพียงพอ เปี๊ยกเล่าต่อด้วยความภูมิใจว่า “งานที่ทำออกมา จะต้องทำให้สวยกว่าของจริง เพราะการที่เราคิดอย่างนี้ จะทำให้เรามีความพยายามมากขึ้น ในทุกครั้งที่ทำโมเดลอาหารแบบใหม่ ๆ ทำให้เรารู้สึกสนุกกับงาน และตื่นเต้นที่จะได้เห็นงานที่ทำเป็นชิ้นแรก”
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ใช่ว่าทุกคนนึกจะทำก็ทำได้ เพราะการทำโมเดลอาหารปลอมต้องอาศัยสะสมประสบการณ์ ความรู้ ประกอบกับใจที่รักในงานศิลปะ
“วิชาความรู้ไม่มีวันสิ้นสุด ถึงจะเก่งแค่ไหนก็ต้องมีปัญหาเข้ามาให้แก้ตลอด ซึ่งเมื่อมีปัญหาเกิดขึ้น ต้องคิดเสียว่า ปัญหานั้นจะทำให้ได้ความรู้เพิ่มเติม การลองผิด ลองถูก อาจทำให้เราได้เทคนิคใหม่ ๆ เพิ่มขึ้นอีก แต่ถ้าอยากให้ปัญหาน้อยลง ก็ต้องพิถีพิถันงานตั้งแต่เริ่มต้น เพื่อให้งานออกมาดี”เปี๊ยกกล่าว
สำหรับ ผลงานของเปี๊ยกเรซิ่น โมเดลอาหารปลอม มีตั้งแต่ ไก่ตอนปลอม ไก่พะโล้ปลอม เป็ดพะโล้ปลอม เป็ดย่างปลอม หมูกรอบปลอม หมูแดงปลอม กุนเชียงปลอม ขาหมูปลอม ไก่ทอดปลอม เนื้อวัวปลอม เนื้อหมูปลอม ตับปลอม สไบนางปลอม ข้าวมันไก่ปลอม ข้าวหมูแดงปลอม ข้าวขาหมูปลอม ซึ่งมีร้านอาหาร ต่าง ๆ ทั่วประเทศให้ความสนใจ และติดต่อสั่งซื้อ เพื่อใช้ดึงดูดลูกค้าในร้านของตนเองอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ เปี๊ยกยังมีโมเดล พืชผักสวนครัวปลอม และผลไม้ปลอม เพื่อรองรับลูกค้าอีกด้วย
หากถามว่า งานของเปี๊ยกในวันนี้ ตอบโจทย์แก่สังคมอย่างไรบ้าง เปี๊ยกตอบว่า “สำหรับใครที่อยากเริ่มทำสิ่งใหม่ ๆ ต้องสะสมความรู้ ความสามารถ ประกอบกับเป็นคนช่างสังเกต มีจินตนาการ และสุดท้ายต้องมีใจรักในงานที่ทำ จะทำให้สามารถทำงานออกมาได้ดียิ่งขึ้น และที่สำคัญที่สุดคือ ต้องมีความซื่อสัตย์สุจริต ต่องานที่ทำ ต่อลูกค้าของเรา เพราะเชื่อว่า หากลูกค้าได้งานที่พึงพอใจ ประทับใจแล้ว เขาก็จะกลับมาเป็นลูกค้าของเราอีกแน่นอน”
ท่านที่สนใจไอเดียบรรเจิดของเปี๊ยกเรซิ่น โมเดลอาหารปลอม พูดคุยมาได้ที่โทร. 08-6131-3082, 08-9181-5281 หรือเว็บไซต์ www.piakrasin.com หรือที่เฟซบุ๊ก www.facebook.com/piakresin
“จ๊อบแมน”
job_man28@yahoo.co.th
credit by : http://www.dailynews.co.th/Content/Article/289996/‘โมเดลอาหารปลอม’...ศิลปะทำเงิน
ขายของได้ทุกที่ บนรถขายขายของเคลื่อนที่ ได้ทั้งของกินและเครื่องดื่ม
ตัวอย่างอาชีพค้าขายที่ไม่ง้อทำเล(รูป)ตอน 1-12
download ...http://bit.ly/2kYAKOt
ตัวอย่างอาชีพค้าขายที่ไม่ง้อทำเล(รูป)ตอน 1-12
download ...http://bit.ly/2kYAKOt
Adv