คุยกับ "แม่ค้าหน้าใส" บนถนนคนเดินแห่ง มฟล.

ถนน คนเดิน กลายเป็นแหล่งช้อปของวัยทีน เพราะมีสินค้าครบวงจร ทั้งเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า รวมถึงข้าวของกระจุกกระจิก ไปจนถึงขนมอร่อยๆ แบบที่เรียกว่า เดินผ่านครั้งเดียว ก็เป็นอัน สวย – หล่อ – อิ่ม มีความสุขในราคาไม่แพง ซึ่งบนพื้นที่ที่ไม่เป็นทางการอย่างถนนคนเดินที่ว่านี้ ราคาค่าวางแผงก็สนนราคาวันละไม่กี่สิบบาทเท่านั้น และนั่นจึงทำให้มีกลุ่มก้อนของพ่อค้าและแม่ค้าหน้าใสอยู่จำนวนมาก

"โบว์-นุ่น" สองแม่ค้าหน้าใส จากรั้ว มฟล.เจ้าของธุรกิจเล็กๆ บนถนนคนเดิน        “จงรัก ไวไธสง” หรือ “น้องนุ่น” นักศึกษาชั้นปี 2 สำนักวิชาการจัดการการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง (มฟล.) นุ่นเป็นสาวหน้าใสที่รักชอบการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ จึงมักซื้อโปสการ์ดส่งถึงเพื่อนเป็นของฝากซึ่งหลังจากซื้อมาจนนับครั้งไม่ ถ้วนแล้ว ล่าสุดเธอก็ผันตัวมาเป็นผู้ผลิตและวางขายบนถนนคนมฟล.ที่ต่างก็หอบเสื่อ แบกโต๊ะ มาวางแผงด้วยเช่นกัน              ท่ามกลางไอเดียขายฝันที่มาวางแผงมากมายในทุกๆ วันพุธ บริเวณอาคารส่วนหน้าของมหาวิทยาลัย ในช่วง 16.00 – 22.00 น. น้องนุ่น เล่าให้ฟังว่าเธอมีเป้าประสงค์อยากเก็บเงินเล็กๆ น้อยๆ เป็นค่าใช้จ่ายสำหรับไปเที่ยวเมืองปายกับกลุ่มเพื่อนๆ โดยใช้เวลาว่างจากเรียน เลือกรูปถ่ายที่สะสมไว้จากการเดินทางท่องเที่ยว และระหว่างการใช้ชีวิตอยู่ในมหาวิทยาลัยออกขาย

"นุ่น" เจ้าของธุรกิจโปสการ์ด        “รูปส่วนใหญ่ก็จะถ่ายจากกล้องมือถือ บ้าง กล้องดิจิตอลคู่ใจบ้าง ตกแต่งด้วยโปรแกรมแต่งภาพเล็กน้อยก่อนจะนำไปสั่งอัดที่ร้าน แล้วนำกระดาษอาร์ตมาปิดทับด้านหลัง ใส่ข้อความเล็กๆ น้อยๆ ใช้เงินลงทุนเริ่มต้นไป 500 บาท ก่อนนำมาวางขายที่ถนนคนเดิน” น้อง นุ่น เล่าถึงกรรมวิธีทำงาน และเล่าต่ออีกว่า ก่อนหน้านี้หากมีค่าใช้จ่ายพิเศษอื่นๆ ก็มักจะขอเงินเพิ่มจากผู้ปกครอง แต่ครั้งนี้อยากลองเก็บด้วยตัวเองโดยกำไรจากการขายโปสการ์ด 3 รอบได้ทั้งหมดราว300 บาท ซึ่งแม้ตัวเลขยังไม่ใกล้เป้าหมายที่ตั้งไว้ แต่เธอก็สนุกและได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างเพิ่มเติมอย่างมาก

นี้แหละฝีมือของสาวนุ่น        “เริ่มจากรู้จักวางแผนการทำงาน เพราะเรียนหนังสือ และต้องทำของขายด้วย ก่อนจะถึงวันเสาร์-อาทิตย์ มีแผนไว้แล้วว่าตื่นนอนแล้วจะทำอะไรบ้าง ไปร้านถ่ายรูปหรือตัดกระดาษ ใช้เวลาได้เต็มวันอย่างเต็มที่ นอกจากนี้ก็รู้จักอดทน ที่สำคัญก็รู้จักคุณค่าของเงินมากขึ้น เพราะบางวันกว่าจะขายโปสการ์ดได้แต่ละแผ่นใช้เวลานานมาก ทั้งที่ราคาแผ่นละสิบกว่าบาทเท่านั้นเอง” น้องนุ่น อธิบาย

"สายคล้องโทรศัพท์" ฝีมือแม่ค้าโบว์        ส่วนแม่ค้าหน้าใสที่อยู่แผงถัดไปคือ “สุทิตา แก่นพรม” หรือ "น้องโบว์"นัก ศึกษาชั้นปีที่ 2 สำนักวิชาการจัดการการท่องเที่ยว มฟล. ทำสายคล้องโทรศัพท์มือถือมาวางขาย โบว์เล่าถึงที่มาในการลงมือทำงานเย็บปักถักร้อย ออกมาเป็นของชิ้นเล็กชิ้นน้อยเพื่อนำมาวางขายบนถนนคนเดินในบริเวณ มหาวิทยาลัยว่า              "เริ่มต้นจากชอบทำของกระจุกกระจิกไว้ ใช้งานเองเป็นงานอดิเรก ไม่ว่าจะเป็นสายคล้องโทรศัพท์หรือกระเป๋าใส่สตางค์เล็กๆ ซึ่งพอเพื่อนเห็นก็เกิดความชื่นชม และอีกเหตุผลคืออยากมีรายได้พิเศษ ไว้เป็นกองทุนฉุกเฉินของตัวเอง"

โบว์ ทำสายคล้องโทรศัพท์จากวัสดุพวกผ้า ตกแต่งด้วยกระดุมบ้าง ริบบิ้นบ้าง โดยฝากเพื่อนๆที่อยู่กรุงเทพฯซื้อพวกวัสดุอุปกรณ์จากย่านสำเพ็ง กรุงเทพฯ ครั้งละ 800 บาท ผลิตงานได้ 20 ชิ้น วางขายครั้งแรกไปแล้วได้กำไรอยู่ราว 200 บาท โดยมีกลุ่มลูกค้าที่เป็นคนรักงานแฮนด์เมดด้วยกัน              เทคนิคการขายสำหรับการลงทุนสเกลเล็กๆ เท่าขนาดเสื่อหนึ่งผืน นักลงทุนหน้าใสคนนี้ บอกว่านอกจากจะต้องผลิตลินค้าให้น่าสนใจ ทนทานใช้งานได้จริงแล้ว ยังต้องรู้จักการจัดแต่งหน้าร้านเล็กๆให้น่าสนใจ เรียกให้คนหยุดชมสินค้าให้ได้              “ต้องแต่งแผงให้น่าสนใจ เราขายของกับพื้นถนน แต่ถ้ามีไอเดียก็ทำร้านให้เก๋ได้ อย่างที่โบว์ทำคือไม่ได้วางสินค้าไว้กับพื้นเสื่อเฉยๆ ค่ะ แต่เอากรอบรูปใหญ่ๆ ที่เราไม่ได้ใช้แล้ว มาใส่ผ้าลายเก๋ๆไว้ข้างใน วางกรอบรูปหงายไว้กับพื้น วางสินค้าไว้ข้างบนนั้น จัดแสงด้วยโคมไฟ เท่านี้ก็เก๋มากแล้วค่ะ”

ลูกค้าเต็มเลย        นอกจากเงิน 200 บาทนั้น น้องโบว์ยังได้การปันผลกำไรอีกรูปแบบหนึ่งจากการขายของบนถนนคนเดิน คือความกล้าที่มีค่ามหาศาลสำหรับตัวเธอ “ปกติ เป็นคนขี้อายมาก เรื่องจะให้พูดต่อหน้าคนเยอะๆ นั้นลืมไปได้เลย แต่เมื่อนำของมาวางขาย เราอยากให้ของเราขายได้ มันก็กล้าขึ้นมาเองค่ะ พูดเชิญชวนให้ลูกค้าซื้อ แรกๆ ก็ขัดเขิน แต่ตอนนี้ฉลุยเลยค่ะ เหมือนเราก้าวข้ามข้อจำกัดของตัวเองไปได้ แล้วก็มีเรื่องดีอื่นตามมาอีกด้วย คือพอเรากล้าพูดเราก็รู้จักคนมากขึ้น เมื่อก่อนจะรู้จักเฉพาะเพื่อนกลุ่มเล็กๆ แต่ตอนนี้ก็พูดคุยทักทายได้รู้จักรุ่นพี่รุ่นน้องมากขึ้นค่ะ” น้องโบว์ ขยายความถึงผลกำไรที่ตีค่าเป็นเงินทองไม่ได้                                    โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์

ขายของได้ทุกที่ บนรถขายขายของเคลื่อนที่ ได้ทั้งของกินและเครื่องดื่ม
ตัวอย่างอาชีพค้าขายที่ไม่ง้อทำเล(รูป)ตอน 1-12
download ...http://bit.ly/2kYAKOt

Adv